Dit jaar ging
een lang gekoesterde wens in vervulling, een tochtje langs de
"Outer Hebriden". Het was nogal veel geregel om de Hopscotch
tour nummer 9 geregeld te krijgen. Eerst heb ik een brief gestuurd met
de vraag of de door mij gewenste drie overtochten beschikbaar waren. Het
duurde slechts een goede week, toen ik de bevestiging kreeg van
Caledonian MacBrayne. Toen alleen nog betalen via de Bank of Scotland in
Glasgow. Vergeet niet te vermelden bij de betaling 'Our Cost" want
anders krijgt de ontvanger te weinig en gaat de deal niet door in de
reiswereld.
Caledonian McBrayne de grootste vervoerder deze vakantie
De boeking voor de oversteek van Hoek van
Holland naar Harwich was een stuk eenvoudiger, gewoon via de Amro Bank.
Dinsdag 7 juli Heerenveen - Colchester
Vandaag voor het eerst ook eens in de
file gestaan in de polder, rijkswaterstaat was bezig met de weg bij
Zeewolde. Verder zonder problemen naar de haven en ingescheept.
Hoek van Holland Good Bye, de vakantie begint.
Aan boord alles prettig geregeld en
lekker gegeten. De engelse douane was weer als vanouds, de hele bus door
vliegen, wat ga je doen, waar ga je heen? Gelukkig is het volk
gastvrijer, dan de heren grensbewakers.
Colchester camping is vanaf Harwich nog
een half uurtje rijden en tegen acht uur engelse tijd was ik
geïnstalleerd op mijn plekje. Nu eerst de bus weer ombouwen van
bestelbus naar camper, want in Engeland, hebben ze nog nooit gehoord van
grijze - en gele kentekens, dat komt goed uit.
Nog even naar de "Crown Inn"
gefietst, deze pub is vlakbij de camping en lekker gezellig. Ik word
weer begroet met, "Another Year Allready", ik kom hier al
zolang, dat mijn gezicht in de barman zijn geheugen is gegriefd.
Woensdag 8 juli Colchester
- Market Rasen
Via Bury St. Edmunds,
waar een leuke markt (ook vee) was door Norfolk naar Lincolnshire
gereden. De camping, die ik zocht was niet zo goed aangegeven, maar de
camping bij de Race Course was goed te vinden, dus hier mijn boeltje
maar opgeslagen.
Market Rasen Race Course Camp Site
's Avonds een wandeling
langs de renbaan en de golfbaan gemaakt. De plaatselijke fanfare oefende
in de kantine bij de renbaan, gelukkig hielden, die het om ongeveer tien
uur voor gezien.
Donderdag 9 juli
Market Rasen - Ullswater
Het weer was vandaag
regenachtig en winderig, dus typisch engels. Het doel was vandaag
Windemere in het Lake District. De Limefitt Park in Ambleside was niet
zo moeilijk te vinden, ik was er eerder geweest. Maar ik was er niet
meer welkom, omdat ik alleen ben en het is een familiecamping geworden.
Zij snapten ook wel mijn verbazing en vooral ergernis en tegen mij
persoonlijk hadden zij ook geen bezwaar, maar regel is regel en meer van
deze bullshit. Ik kon ook nog even mooi mijn hart luchten over de
achterstelling van alleengaanden in de toeristenindustrie en dan bij hun
in het bijzonder. Ik heb hun succes gewenst en ben via de Kirkstone Pass
verder gereden. Een magnifieke route.
Hoogste pub in Engeland op de Kirkstone Pass in het Lake District
In Ullswater niet ver van
hoogste pub heb ik een mooie camping gevonden bij de Brotherswater Inn,
er is een bar, een winkel, een Inn en goede sanitaire voorzieningen. De
omgeving is geweldig mooi.
Vrijdag 10 juli
Ullswater
Vandaag naar Windemere gereden, Een
mooie route, het Lake District heeft een mooie natuur en ondanks de
drukte doet het ongerept aan. In Windemere was het leger bezig om rekruten
te ronselen via promotionele stands en zelfs kon men bungee jumpen.
Windemere is een gezellige stad, die
nog steeds een bepaalde standing uitstraalt.
Zaterdag 11 juli
Ullswater - Motherwell (Glasgow)
Het was een leuke trip via de A592 en
Penrith naar Motherwell een voorstadje of beter nog een wijk van
Glasgow. De camping is enorm groot, de beheerder deed nog even moeilijk,
omdat ik in een "Commercial Van" zou willen overnachten en dat
was niet toegestaan. Toen ik hem mijn bus van binnen liet zien, ging hij
overstag.
Vlakbij of eigenlijk op de camping is
ook een roeibaan, waar een regatta werd gehouden. Nereus een roeiclub
uit Nederland deed ook mee. 's Avonds is in het "Strathclyde
Park" niet veel te doen.
Zondag 12 juli
Motherwell - Oban
Zelfs op zondagmorgen is de M8 door Glasgow
nog druk. Maar ondanks de drukte was ik al snel via de Erskine Bridge
richting het rustiger noorden. In Luss in de Inn waar ook Paul McCartney
ook wel eens komt, koffiegedronken. Naar Oban is dan een mooie route en
dan vooral door Argyll en de vallei van Glencoe. Hier kom je ook veel
bergbeklimmers tegen.
Vanmorgen na Luss zag ik een caravan,
die tegen een klip was gereden, hij was echt in gruzelementen,
waarschijnlijk door de vrij harde wind gaan slingeren.
De camping ligt aan het uiteinde van
Oban, vlakbij een duikschool en de haven kun je vanaf de camping zien
liggen. Caledonian MacBrayne vaart er lustig op los, naar Mull en
bijvoorbeeld Barra en South Uist.
Maandag 13 juli
Oban
Het weer is winderig en het miezert
wat, dus reden genoeg om wat huishoudelijke dingen te doen en in de stad
eens lekker te relaxen en een glasblazerij te bezoeken.
Oban Harbour
Op de camping heb ik nieuwe buren
gekregen, vijf Nederlanders in een oude snoek en een met kunst en
vliegwerk in elkaar geknutselde tent, maar het is een leuke groep. Ik
hoop, dat het bouwsel de wind weerstaat.
Dinsdag 14 juli
Oban - Pollacher
Vanmiddag om drie uur vaart de boot
naar Lochboisdale op South Uist. Vanmorgen wat door de stad gedwaald en
na de lunch maar naar de haven gereden. Van een van de passagiers heb ik
een foto gemaakt, want ik wist niet dat een 250cc. Suzuki, zoveel kan
verdragen.
Van Oban naar Lochboisdale, South Uist.
Een Suzuki 250cc kan heel
wat hebben blijkt.
Bij aankomst in Lochboisdale heb ik
bij het toeristenbureau gevraagd naar een camping, die is er niet op
South Uist, maar bij Pollacher aan de zuidkust is kamperen toegestaan.
Trouwens kamperen mag overal. Ik heb een gouden plekje gevonden bij een
mooi strand en met uitzicht tot aan Amerika. De dichtstbijzijnde buren
zijn Duitsers, zo'n drie kilometer verderop.
Pollacher vrij kamperen aan de Atlantische Oceaan, tussen
hier en Amerika is slechts water.
Heerlijk relaxed wandelen en een
boekje lezen, dit is rust, dit is leven. Het is om half elf nog licht.
Om half één werd ik ruw wakker geschud door doedelzakmuziek, twee
Schotten speelden vlakbij de bus op de doedelzak en één trommelde.
Kwart over één waren zij terug, ik heb er denk ik verstandig aan
gedaan geen sjoege gegeven. Na een half uurtje keerde de rust terug.
Woensdag 15 juli
Pollacher - Benbecula
De eerste standing stone, van de vele,
die je hier ziet stond bij de pub in Pollacher op het eind van de weg.
Op de rit naar het noorden, blijkt wel hoe eenzaam het hier is op de
Hebriden en wat ook opvalt er groeien geen bomen. Onderweg ook veel
monumenten van alles en nog wat. Koffiegedronken in de "Orsey
Inn", de weg hier naar toe werd steeds smaller en tenslotte een
pad. Ik was de enige klant en werd warm en vriendelijk verwelkomt. Het
zal hier ook wel niet storm lopen met bezoekers.
Benbecula is eigenlijk een eiland
tussen North Uist en South Uist en was voor de oorlog ook los van de
rest, maar in de oorlog is er een causeway aangelegd tussen de eilanden
om de duitse U-boten te hinderen, die de vloot bij Scapa Flow
bedreigden. Dat scheelt nu twee ferries.
Het weer sloeg 's middags om en het
werd beestenweer. De bus is dan een uitkomst, op de kortegolf, heb ik
naar een verslag van de Tour de France geluisterd. De voortent van een
andere camper heeft de strijd tegen de wind verloren.
Volgens de bewoners hier zijn de
Hebriden het expeditiecentrum voor de depressies, die naar Europa gaan.
Hier wordt beslist, waar deze naar toe gaan of naar het noorden naar Scandinavië
of naar het midden naar de low countries en Duitsland. En zoals bij elk
transport valt er wel eens iets van de wagen en dat gebeurt hier
regelmatig.
Donderdag 16 juli
Benbecula - Lochmaddy
Via een B-weg langs de kust naar
Lochmaddy gereden. Het is niet druk op North Uist op de wegen. Veel
mensen leven hier zonder buren en met weinig luxe. In Lochmaddy is geen
camping maar bij de haven in de buurt is een parkeerplaats, die als
zodanig is geannexeerd. Een leuke avond gehad en iedereen maar eens een
kaartje gestuurd, ziet iedereen weer waar ik ben.
De dikke motorrijder uit Oban staat
hier ook weer, hij gaat met nog een paar buren morgen naar Uig op Skye.
Deze route is gebruikelijker, dan die ik neem naar het eiland Harris.
Vrijdag 17 juli
Lochmaddy - Drinishader
Vanmorgen waren de winkels hier dicht,
dus geen boodschappen. Vreemd op vrijdag. Het inschepen was een
gebeurtenis, de eerste auto's moesten achteruit de boot oprijden, die
gingen naar Uig. De latere auto's gingen naar Harris en konden vooruit
op de ferry rijden.
Lochmaddy North Uist
Op de camping in Drinishader tref ik
een paar uit Apeldoorn, die ook bij de haven in Lochmaddy stonden. Even
gezellig bijpraten. Bijvoorbeeld over de opvallende boerderij, waar
bomen groeiden in de vorm van de Daltons, van hoog naar laag, door de
meestal westelijke wind hier.
De camping is primitief en erg drassig
als je loopt voel je de grond bewegen. Ik hoop niet dat mijn volkswagen
en hun nissan wegzakt. Het is net of ben je teruggezet in de tijd. Het
drinkwater is grommelig.
Drinishader Camping op Harris, wel erg eenvoudig
Het gaat echter allemaal goed en er hoefden
de volgende morgen geen sleepkabels worden gebruikt
Zaterdag 18 juli
Via de oostkust naar Rodel gereden op
het zuidelijke puntje van Harris en toen via de westkust naar Tarbert
gereden. de natuur is ontzettend woest en mooi. Het weer is zo goed, dat
ik in plaats van in Tarbert te blijven naar Stornoway op Lewis rij, daar
is vast meer te doen 's avonds. In Stornoway was het druk voor mijn
gevoel, dit moet ook wel, want hier wonen meer mensen, dan op alle
eilanden van de Hebriden tezamen.
De camping in Laxdale stelt niet veel
voor, maar is voor mij goed genoeg. Een Nederlandse jongen uit Rheden,
is hier op de fiets. Eerst met trein uit Nederland naar Edinburgh en dan
verder op de fiets door Schotland en de Hebriden. Sportief voor een
laborant van het Ministerie van Landbouw.
Zondag 19 juli
Stornoway
Op het noordelijkste puntje van Lewis
is de "Butt of Lewis", dit is een vuurtorenpost en er zijn
veel katten te vinden rondom de vuurtoren.
Butt of Lewis
De natuur is onderweg mooi met enorme
veengebieden, vandaag wordt er echter niet in de turf gewerkt, want
iedereen is naar de kerk, te beoordelen aan het aantal auto's bij een
kerk.
Bij mooie nieuwe woningen ligt altijd
een grote bult turf, zij verbranden hun eigen land.
Maandag 20 juli
Stornoway
Vanmorgen vanuit Stornoway de route
gereden, die ook langs de wereld beroemde kring van stenen van Callanish
loopt.
Callanish Standing Stones op Lewis
Bij een "Dun" een eeuwenoude
bult stenen, waar de mensen zich vroeger in verschansten, trof ik weer
de mensen uit Apeldoorn, zij reden de route met de klok mee en ik er
tegenin. Bij de Dun begon het zo hart te regenen, dat ik doorweekt bij
de auto kwam.
Dinsdag 21 juli
Stornoway
Vanmorgen naar Tolsta Head gereden, de
weg hier naar toe werd steeds slechter en tenslotte was hij voor de auto
onbegaanbaar. Verder gelopen, dit was nog een heel eind. Toen het erg
begon te regenen, heb ik de pijp aan Maarten gegeven en ben terug gegaan
naar de droge bus. Het weer bleef wisselvallig vandaag.
Stornoway Lewis vanuit het park
Vanuit Stornoway later naar Tiumpan
Head gereden, deze weg is beter. Hier was de vuurtorenwachter
waarschijnlijk ook een kattenliefhebber, want de kennel was overvol met
katten in alle soorten en maten. Ook liepen er veel los rond.
Woensdag 22 juli
Stornoway - Ullapool
De boottocht naar Ullapool was lekker
rustig en het weer was goed. De camping op Ullapool en trouwens alles op
het mainland, doet weer erg druk aan na een tijdje op de Hebriden. En
dan te weten, dat dit een rustig stukje is van Schotland.
Vanavond was er een realistische
oefening van de brandweer met een in scène gezet auto-ongeluk de tanker
en de personenauto zijn volkomen uitgebrand. De troep van het schuim in
de haven was enorm na de oefening.
Donderdag 23 juli
Ullapool - Ballater
Vandaag via Inverness en de A939 door
de Grampians gereden lekker bergachtig, wel veel schapen op de weg.
Oppassen dus. Op de hoogste punten van deze route zijn skioorden, die
ook zomers nog actief zijn met van alles en nog wat.
Ballater is een oude stad met een in
1986 gesloten spoorwegstation, hier kwamen in het verleden vaak de leden
van de koninklijke familie aan, om op het kasteel te verblijven. Alle
winkels in dit dorp zijn bijna hofleverancier, dit staat dan ook
duidelijk op de gevels. Nu zijn er veel hotels en een camping om de
toeristen te herbergen.
Vrijdag 24 juli
Ballater - Edinburgh
Na een mooie tocht via Breamar en de
"Devil's Elbow", waar trouwens net een buslading Nederlanders
het skirestaurant binnenkwamen, naar Edinburgh gereden. De Nederlanders
waren, van het vervelende soort, veel gezeur over de koffie en de
koekjes, in Nederland was duidelijk alles beter.
De camping "Little France"
was nog steeds op dezelfde plaats en van hieruit ben ik nog even naar
het kasteel "Craigmillan Castle" gereden. Het is zichtbaar
vanaf de camping, maar ik was er nog nooit geweest. Het is een leuk en
goed onderhouden kasteeltje.
Zaterdag 25 juli
Edinburgh
Op zaterdag is het leuk winkelen in
Edinburgh en als dan ook nog de zon schijnt, wie doet je wat. De
"Royal Mile" loop ik haast elke keer wel als ik hier ben.
Leuke winkeltjes en gezellige pubjes. Net wat je zoekt op een zaterdag.
Edinburgh Royal Mile
Ook nog een paar Cd's van Tina Turner
gescoord en een vier boeken van Tanith Lee, respectievelijk mijn
favoriete zangeres en schrijfster.
Zondag 26 juli
Edinburgh - York
Vandaag via Jedburgh en de A68 roetsjbaan
naar York gereden en daar een plekje gezocht op de "Rawcliffe
Manor" camping. Op deze camping is alle vertier in de vorm van een
bar met televisie en een restaurant en dus geen zoektochten meer naar
andere uitgaansgelegenheden na zo'n lange tocht.
Maandag 27 juli
York
In York was het nog steeds erg druk
bij de expositie van "Yorvik the Viking", dit is een echte
toeristische trekpleister. Ik kom hier wel weer en ga dan wel, ik loop
dus maar door.
Nog wat lekker rond geneusd in
antiekzaakjes en tweedehandswinkeltjes. Van alles en nog wat gekocht. York
wordt wel steeds drukker.
Dinsdag 28 juli
York - Colchester
Hoe meer naar het zuiden hoe drukker
het wordt op de weg. Dus maar gewoon doorjakkeren op de A1 en zo nu en
dan een rustpauze bij een "Little Chef" of zo. Cambridge nog
even meegenomen en de bus tenslotte geïnstalleerd op de Colchester
Camping.
Vanmiddag nog even wat Colman's
mosterd, Salt & Vinegar en Cheese & Onion Crisp gekocht, kun je
niet krijgen in Nederland. Ook nog een paar vier liter flessen Cider en
Ale meegenomen.
Woensdag 29 juli
Colchester
De stad is nog steeds zo leuk als
anders en het weer is prachtig. Vandaag maar eens met de fiets naar
Colchester gegaan, pompje er af gestolen, dit kan dus ook hier.
Colchester The Oldest Recorded Town in England
Colchester is een oude stad, met alle
charme hiervan.
Donderdag 30 juli
Colchester - Heerenveen
Een rustige oversteek en terug in Heerenveen, waar alles
hetzelfde is gebleven. Het eigen bed ga je een paar dagen extra
waarderen.
Een impressie van de de vakantie in het
fotoboek van 1992
